Έλα βρε Χαραλάμπη να σε παντρέψουμε!
Και τον παντρέψαμε τον Χαραλάμπη, με το ζόρι! Και του δώσαμε ένα κοριτσάκι 62 χρονών!
Και τραγουδήσαμε μαζί με τον κακομοίρη που...
«στης ακρίβειας τον καιρό
παντρεύτηκε μια γυναίκα
που έτρωγε για πέντε δέκα!»
Μόνο που στο τέλος, αντί να την αρχίσει αυτός στο ξύλο τον πήρε εκείνη στο κυνήγι, στη δική μας εκδοχή.
Και γελάσαμε πολύ με τη γριά την μπαμπόγρια, που παράτησε τις κότες και τους τεντζερέδες της, γιατί της ήρθε, λέει, «να παντρευτεί και να νοικοκυρευτεί!»
Από τα πειρακτικά τραγούδια δεν τη γλίτωσαν ούτε οι δάσκαλοί μας, ούτε και το ίδιο το σχολείο μας, «το 2ο Δημοτικό, σωστό τρελοκομείο!» Ακολούθησε το πολύχρωμο γαϊτανάκι.
Και βέβαια «το πιπέρι» δε θα μπορούσε να λείψει από το αποκριάτικο γλέντι μας.
Και όλα αυτά μας ανοίξανε την όρεξη και η τσίκνα μας είχε σπάσει κιόλας τη μύτη. Ο πάντα δραστήριος Σύλλογος Γονέων του σχολείου μας, έψησε και πρόσφερε σουβλάκια σε όλα τα παιδιά του σχολείου.
Και ο χορός συνεχίστηκε μέχρι το σχόλασμα. Όπως καταλάβατε, το γλεντήσαμε την Τσικνοπέμπτη!